Het NEO-GOTHISCH MESSING DOOPVONTDEKSEL (1907) is het sieraad van de kerk. Hieronder vindt u alle informatie met betrekking tot dit indrukwekkende doopvont.
In de 19de eeuw speelden de Duitse kolonie (uit Duitsland, m.n. het Rijnland afkomstige handelaren en ondernemers) een grote rol in de ‘relance’ van Antwerpen als internationale havenstad. Namen als Kreglinger, Osterrieth en Speth zijn de Antwerpenaren tot op vandaag bekend. Veel van deze families waren protestants (‘Evangelisch’ in het Duits). Ook zij kwamen samen in deze kerk. In de jaren 1904-1909 nam deze gemeenschap (financieel zeer draagkrachtig) het voortouw in restauratie van de kerk. Het werd een complete neo-gothische make-over. Het interieur, inclusief het meubilair getuigt hiervan, m.n. het Walcker-orgel uit 1904 (zie de info bij het luikje over het orgel, de glasramen geschonken door leden van de de Duitstalige kolonie van Antwerpen). Hun namen worden onderin vaak vermeld). uit deze periode stammen ook de banken, de kansel, het altaar en het mooiste sieraad van de kerk: het doopvont.
Op de marmeren zuil, onder het doopbekken: het wapenschild van de fam. Von Ohlendorff
Dit doopvont bestaat uit twee delen: een marmeren onderstel en een zwevende messing bekroning, opgehangen aan de muur onder een glasraam verbeeldende ‘Jezus die de kinderen tot zich roept en hen de handen oplegt’. Het werd in 1907 geschonken (gestiftet) door baron Aug. von Ohlendorff, wiens wapenschild op het doopvont is aangebracht. De officiële acte van deze schenking en enige correspondentie hieromtrent is onlangs in het archief teruggevonden. Bij de restauratie van de kerk begin jaren 1950 is het doopvontdeksel gedemonteerd geweest. Het heeft ruim 50 jaar boven op de gewelven van het dak gelegen en is daardoor zwaar aangetast. Het werd in 2012 tijdens herstellingswerken teruggevonden en naar beneden getransporteerd. Onderzoek vanwege de Artesis Hogeschool bevestigde de waarde en kwaliteit van het doopvontdeksel, en suggereerde diverse methoden waarop het zou kunnen worden gereinigd, c.q. gerestaureerd. Op grond van de vaststellingen in dit rapport besloot het kerkbestuur in principe om de restauratie te laten plaatsvinden. Er werden offertes gevraagd, waarbij de offerte van METAFOSE (Derek Biront)uit Borgerhout werd weerhouden. De Provincie Antwerpen was mede-sponsor van deze restauratie.
